#osผมไม่ใช่คนดีขนาดนั้น

#osผมไม่ใช่คนดีขนาดนั้น

จบประโยคริมฝีปากร้อนก็ทาบลงมาที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มของแบคฮยอน ร่างเล็กเบิกตาโพลงก่อนที่จะหลับตาพริ้มเมื่อแรงปรารถนาในการมันเรียกร้องสัมผัสนี้มานาน สองมือขยุ้มลอนผมดำของชานยอล มือใหญ่ของชานยอลก็เค้นที่สะโพกนุ่มก่อนที่จะตีมันจนเนื้อนุ่มเด้งรับกับฝ่ามือใหญ่

“เป็นของผมแค่คนเดียว ห้ามเป็นของใคร ห้ามจูบกับใครที่ไม่ใช่ผม หลงรักแค่ผมคนเดียวเท่านั้นเข้าใจไหม”

เสียงทุ้มว่าข้างใบหูก่อนที่จะแลบลิ้นเลียใบหูของคนตัวเล็ก ลิ้นร้อนแหย่ลงใบในรูหูจนแบคฮยอนต้องหดคอหนีความเสียวซ่านที่อีกฝ่ายทำให้ เล็บสวยจิกลงบนท่อนแขนแกร่ง หอบหายใจระทวยเมื่อชานยอลผละจากใบหูมาเป็นซอกคอของเขาแทน ริมฝีปากร้อนขบเม้มมันก่อนที่จะผละออกมามองใบหน้าหวานเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์

“แบคฮยอนเป็นของผม”

เข้ามาถึงห้องไม่ทันไร จูบต่อไปก็เริ่มอีกรอบ ชานยอลจูบเขาอย่างตะกละตะกลามราวกับคนอดยากและไม่เคยได้รับอาหารที่เลิศรสเพียงพอต่อความต้องการ ฝ่ามือใหญ่จับเสื้อยืดของคนตัวเล็กไว้แน่นก่อนที่จะออกแรงฉีกมันจนขาดวิ่น ร่างเล็กจึงเปลือยท่อนบนเหลือแต่กางเกงขาสั้นสีครีมที่ใส่อยู่ ชานยอลดันแบคฮยอนเข้าผนังก่อนที่จะรีบก้มลงดูดหัวนมสีชมพูอ่อนอย่างกระหาย มืออีกข้างก็บดขยี้มันจะคนตัวเล็กดิ้นพล่านกับสัมผัสของเด็กหนุ่ม

“อ๊ะ..ฮึก..”

มือเล็กดันกลุ่มผมสีดำสนิทที่กำลังละเลงลิ้นเล่นกับหัวนมของเขาอย่างหนัก มือใหญ่ของชานยอลก็กำลังขย้ำสะโพกของเขาไม่หยุด ก่อนที่อีกฝ่ายจะปลดกระดุมกางเกงแล้วดึงมันออกพร้อมกับชั้นในสีดำ ตอนนี้แบคฮยอนจึงเปลือยทั้งตัว ในขณะที่ชานยอลนั้นยังใส่เสื้อผ้าครบทุกชิ้น

ร่างสูงยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนที่โน้มตัวจูบแบคฮยอนอย่างกระหายอีกรอบจนคนตัวเล็กแทบจะรวมเป็นหนึ่งกับผนังห้องเพราะแรงดันจากชานยอล

“อ่าห์.. ของๆผม” ไล้แลบลิ้นเลียทั่วไหปลาร้าของคนตัวพลางเฟ้นขบกัดจนเกิดรอยเต็มช่วงบนไปหมด แต่ยังไม่สาแก่ใจเด็กหนุ่ม

ชานยอลปัดของที่อยู่บนชั้นหนังสือออกจนหมดแล้วยกแบคฮยอนขึ้นไปวางไว้บนนั้น จับคนไร้เรี่ยวแรงเพราะฤทธิ์อ่อนๆของยากระตุ้นที่เขาแอบใส่ไว้ในโค๊กให้แบคฮยอนดื่ม ชันเข่าให้อ้าขาก่อนที่จะลงลิ้นที่ช่องทางสีชมพูสดที่กำลังขมิบเชื้อเชิญเขาอยู่

“อ๊า…! ฮึกก ไม่..มันเสียว.. อึก”

ทันทีที่โดนลงลิ้น ร่างเล็กก็ดิ้นพล่านจะแทบตกจากชั้นวางหนังสือถ้าชานยอลไม่ได้จับไว้ ขาเรียวพยายามจะดันชานยอลออกแต่โดนอีกฝ่ายจับมันไว้แน่นก่อนที่จะเอาเท้าของแบคฮยอนวางไว้บนไหล่ของตนเอง

ลิ้นร้อนแทงเข้าแทงออกรูรักที่ปิดสนิทจนตอนนี้มันแทบจะหุบอ้าตามจังหวะการเต้นของหัวใจแบคฮยอนแล้ว ชานยอลถอนลิ้นออกก่อนที่จะยืดตัวขึ้นไปจูบกับริมฝีปากสีแดงสดเพราะแรงอารมณ์นั้นแทน เขาเอาใจแบคฮยอนด้วยการค่อยๆเล้าเลียริมฝีปากอย่างเชื่องช้า ชักจูงให้คนตัวเล็กคล้อยตามกับรสจูบของเขาก่อนที่จะใส่นิ้วแกร่งเข้าไปในรูรักของแบคฮยอนอย่างรวดเร็ว

“อึก.. ฮ่ะห..” เล็บสวยจิกแผ่นหลังที่อยู่ภายใต้เสื้อยืดสีขาว ชานยอลไม่เว้นแม้กระทั่งให้แบคฮยอนได้ส่งเสียงคราง เขามอบจูบที่ร้อนแรงปิดปากร่างเล็กพลางขยับสองนิ้วที่อยู่ในตัวของแบคฮยอนอย่างรวดเร็วจนแบคฮยอนร้องไม่เป็นภาษา

“เหี้ยแม่งโคตรแน่น นี่ขนาดแค่ใช้นิ้วผมนะ”

“อ้ะๆๆๆ.. ฮ..ไม่.. มัน.. อ๊าห์” ใบหน้าหวานเชิดขึ้นเมื่อนิ้วสากแตะโดนจุดเข้าให้ ชานยอลยกยิ้มเมื่อเห็นปฏิกิริยาของแบคฮยอนที่เปลี่ยนไป เขารีบกระแทกนิ้วให้โดนจุดนั้นรัวๆก่อนที่แบคฮยอนจะปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องและเป้ากางเกงของเขาโดยที่ไม่ได้แตะต้องแท่งรักของอีกฝ่ายแต่อย่างใด

“แฮ่ก...”

“สนุกไหมครับ ครั้งต่อไปของจริงนะ” ไม่รอให้ทันตั้งตัว ทันทีที่ชานยอลปลดซิบกางเกงยีนส์ยี่ห้อดัง ท่อนเอ็นขนาดแปดนิ้วก็เด้งออกมาอย่างรวดเร็วราวกับรอเวลานี้มานาน มันแข็งตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว เขาเลยไม่ต้องเสียเวลาในการปั่นมันเท่าไร ชานยอลชักรูดแท่งรักสองสามครั้งก่อนที่จะจ่อที่รูรักของแบคฮยอน แล้วดันเข้ามิดแท่งในครั้งเดียว

“อ่าห์...แน่นเหี้ยๆ” ร่างสูงคำรามในลำคอพลางมองสีหน้าเหยเกของอีกฝ่าย ก่อนที่จะก้มมองแท่งของตนเองที่ถูกรูรักของแบคฮยอนกลืนกิน ร่างสูงขยับมันอย่างเชื่องช้า แต่แค่ไม่กี่ทีก็เพิ่มความรวดเร็วและคล่องแคล่วตามฉบับคนกระฉับกระเฉงสไตล์นักกีฬาที่ทุกวินาทีอยู่ที่สมาธิและความเร็ว

เสียงเอี๊ยดอ๊าดจากชั้นวางหนังสือกระแทกเข้ากับผนังจนแทบจะพรุน ชานยอลจับแขนแบคฮยอนให้โอบรอบคอตนเองก่อนพาเดินเข้าห้องนอนโดยที่ท่อนล่างยังคงเชื่อมกันอยู่ ทุกย่างก้าวที่เดินมันทำให้แท่งใหญ่ของชานยอลดันเข้าไปเกือบครึ่งท้องของแบคฮยอน

“อ๊าห์.. มันจุก”

ทันทีที่วางแผนหลังเนียนลงบนเตียงสีดำ คนตัวสูงก็กระหน่ำกระเด้าเอวเข้ารูรักของแบคฮยอนอย่างไม่รู้จักคำว่าผ่อนแรง แบคฮยอนจุกจนร้องไม่ออกได้แต่ขยุ้มผ้าปูเตียงเอามาปิดใบหน้าที่กำลังแดงซ่าน ตอนนี้สติของเขากำลังกลับมา และแบคฮยอนรู้แล้วกับคำที่ชานยอลย้ำบอกว่าตนไม่ใช่คนดีขนาดนั้นหมายความว่ายังไง

“ชาน..ชานยอล”

“ถ้าผมทำเจ็บก็กัดผม แต่ถ้าจะให้ผมเบาแรง บอกเลยว่าผมทำไม่ได้” ชานยอลว่าก่อนที่จะกระหน่ำแทงรูรักจนเกิดเสียงตั๊บๆจากพวงสวรรค์ตีเข้าที่ก้นนุ่มของแบคฮยอน ฝ่ายแบคฮยอนเมื่ออีกฝ่ายอนุญาตให้กัดได้ก็ยื้อตัวกัดซอกคอแกร่งจนเลือดซิบ เขาได้ยินเสียงหัวเราะหึในลำคอของชานยอลก่อนที่อีกฝ่ายจะปรามาสเขา

“มีแรงแค่นี้หรอ กัดให้แรงกว่านี้สิครับ ให้ผมเลือดออก เพราะผมก็จะเอาให้แบคฮยอนเลือดออกจนเดินไม่ไหวเหมือนกัน”

ร่างสูงกระแทกกระทั้นจนหัวเตียงกระทบกับผนังอีกรอบ แบคฮยอนหน้าแดงมองใบหน้าหล่อเหล่าที่เกินวัยกำลังเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ มือเล็กเอื้อมไปเช็ดมันให้ทำเอาชานยอลหยุดกระแทกไปเสี้ยววินาทีหนึ่ง เขาก้มลงไปจูบแลกลิ้นกับร่างเล็กอีกครั้ง ท่อนแชนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามนั่นโอบคนตัวเล็กเข้ามาในอ้อมแขน ก่อนที่จะกระหน่ำกระเด้าเอวยัดแท่งยักษ์เข้าหารูรักเป็นรอบสุดท้าย แท่งน้อยของแบคฮยอนจึงสีกับหน้าท้องเป็นลอนตามจังหวะของชานยอลที่กำลังเอาเขาอย่างเมามัน

มันรวดเร็ว และร้อนแรงราวกับแท่งรักยักษ์ใหญ่ของชานยอลกำลังมีไฟลุกและมันกำลังแผดเผาแบคฮยอนจากข้างใน สมองของเราทั้งคู่กำลังเบลอเมื่อใกล้ถึงจุดสูงสุดก่อนที่ชานยอลจะพ่นน้ำเชื้อเข้าเต็มรูรักของแบคฮยอนและน้ำรักของแบคฮยอนเปรอะเต็มหน้าท้องของชานยอลอีกครั้ง

“อ่า..ห์”

“อึก..ห์”

“เอามันโคตร”

“หนัก..”

“ทำไงดี ผมไม่อยากไปเก็บตัวแล้วล่ะ อยากเอากับแบคฮยอนอีก” เสียงทุ้มว่าขึ้น ทั้งๆที่แท่งยักษ์ยังคาอยู่ในรูของแบคฮยอน ร่างเล็กหน้าขึ้นสีมองอีกฝ่ายที่กำลังอ้อนเขาอยู่ ชานยอลทิ้งตัวลงทับคนตัวเล็กที่นอนอ้าขารอ

“ท..ทำไมต้องทำแบบนี้”

“เพราะแบคฮยอนเป็นของผม”

“แต่ชานยอลไม่ได้ชอบเรานี่”

“ชอบนะ.. ผมชอบเอาแบคฮยอน”

“แค่นั้นหรอ”

“ไม่รู้สิ ผมไม่รู้หรอกว่าไอ้ความรู้สึกแบบนี้มันหมายความว่าผมชอบแบคฮยอนหรือเปล่า แต่ถ้ามันแปลว่าชอบ ก็แสดงว่าผมน่าจะชอบแบคฮยอนแล้วล่ะ”

“ความรู้สึกแบบไหน”

“ผมไม่อยากให้ใครเข้าใกล้แบคฮยอน ไม่อยากให้แบคฮยอนยิ้มให้ใครที่ไม่ใช่ผม ไม่อยากให้แบคฮยอนจูบกับใครที่ไม่ใช่ผม อยากให้แบคฮยอนเป็นของผม เอากับผมคนเดียว เพราะแบคฮยอนเป็นของผม ทั้งหมดมันหมายถึงว่าผมชอบแบคฮยอนไหม”

“ทั้งหมดมันเรียกว่าเอาแต่ใจเจ้าเด็กบ้า” มือเรียวตีหน้าผากของอีกฝ่ายดังเพี้ยะ ชานยอลหัวเราะรับก่อนที่จะก้มลงจูบที่ริมฝีปากและดูดดุนลิ้นอีกครั้งจนน้ำใสไหลติดออกมา

“ใช่ผมเอาแต่ใจ แล้วก็เอาเก่งด้วย ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าผมไม่ใช่คนดีอะไรขนาดนั้น แล้วรู้ตัวไหมว่าผมวางยาแบคฮยอนน่ะ” ชานยอลสารภาพบาปที่ตัวเองก่อไว้ต่อหน้ารุ่นพี่ตัวเล็ก เขากำลังมองว่าแบคฮยอนจะตอบว่ายังไงแต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้ตอบอะไร กลับผลิกตัวเองขึ้นมาด้านบนแทน โดยที่ส่วนนั้นยังเชื่อมต่อกัน แบคฮยอนนั่งทับกลางตัวของชานยอลพลางขยับไปมาให้แท่งยักษ์เข้าที่เข้าทางในรูรักของตนเอง

“แล้วชานยอลรู้อะไรไหม เราไม่ได้ใสซื่อจนตามคนไม่ทันขนาดนั้น”

“หึ.. งั้นขออีกรอบแล้วกันนะครับแบคฮยอน ”

#ชานทูเดอะแบค

#osผมไม่ใช่คนดีขนาดนั้น

กลับไปเม้นบ้างไม่เม้นบ้างที่เด็กดีนะกั๊บ

https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1882777&chapter=13