#HaraxiaCB CUT บทที่ 15 เดรค
#HaraxiaCB
CUT
บทที่ 15
เดรค
มือใหญ่ช้อนแผ่นหลังเล็กขึ้นมาก่อนที่จะให้นั่งคร่อมตนเองอีกครั้ง
เขาลูบไล้แผ่นหลังเนียนของผู้เป็นเจ้าของก่อนที่จะปลดกระดุมที่ตนเองเป็นคนติดมันกับมือเมื่อสักครู่ออกอย่างอ่อนโยน
ริมฝีปากพร่ำจูบที่พวงแก้มนุ่มก่อนที่จะลงมาที่ซอกคอกลิ่นหอมๆของเบลลาทริซ ใช้ฟันงับคอขาวๆนั่นกินเป็นของว่างก่อนจานหลัก
“อ่ะ..”
“เจ็บหรือ” เดรคผละออกมาทันทีที่เบลลาทริซร้อง
ดวงตาคมมองผู้เป็นเจ้าของอย่างเป็นห่วง
ทำให้เบลลาทริซยิ้มอย่างอุ่นใจกับความเป็นห่วงเป็นใยของเดรค มือเรียวช้อนใบหน้าหล่อเหลาของผู้พิทักษ์ของตนเองก่อนใช้นิ้วโป้งสัมผัสเบาๆที่แก้มสากของเดรค
“เปล่า
แค่ตกใจน่ะ”
เดรคยิ้มรับคำตอบของเบลลาทริซ
มือใหญ่จับมือเรียวไว้ก่อนที่จะเดรคจะอมนิ้วโป้งแสนซนของผู้เป็นเจ้าของไว้แล้วรูดมันขึ้น
ก่อนเปลี่ยนเป็นเลียปลายนิ้วเบาๆ สายตาคมกริบนั้นก็ยังคงจ้องมองที่เบลลาทริซไม่คลาดสายตา
“ข้าจะกินเจ้าให้หมดทุกส่วนเลย”
“เจ้าบ้า”
ร่างสูงผละจากนิ้วสวย มือใหญ่ที่ปลดกระดุมเสร็จแล้วจึงค่อยๆถอดเสื้อของเบลลาทริซแล้ววางอย่างเรียบร้อยไว้บนหัวเตียง
จนตอนนี้กลายเป็นว่าร่างเปลือยเปล่าของเบลลาทริซปรากฏแก่สายตาเจ้ามังกรหื่นหน้าตายอย่างเดรคอีกรอบ
เจ้าชายน้อยทำหน้ามุ่ยเมื่อโดนจับแก้ผ้าเปลือยล่อนจ้อนอยู่คนเดียวในขณะที่เดรคยังใส่เสื้อผ้าครบทุกชิ้น
มือเรียวจึงพยายามแกะเสื้อผ้าของเดรคออกเพื่อที่จะได้เท่าเทียมกัน เดรคก็ยอมปล่อยให้เบลลาทริซถอดเสื้อผ้าท่อนบนให้
พอถอดท่อนบนได้แล้ว ร่างเล็กก็ร้องเย่อย่างดีใจก่อนที่จะลงไปที่ท่อนล่าง
“แน่นจัง” เบลลาทริซบอกขณะที่กำลังปลดกระดุมกางเกงของเดรคอย่างตั้งใจ
เดรคเห็นจึงจูบขมับที่ชื้นเหงื่อไปหนึ่งฟอดแล้วกระซิบข้างหูของร่างเล็ก
“เพราะเจ้านั่นล่ะ”
“ข้าเก่งใช่ไหมล่ะ”
“ใช่เรื่องที่ควรอวดหรือเบลล์”
“อิอิ
ว่าแต่กางเกงปลดยากชะมัดเจ้าบ้า!”
เริ่มหงุดหงิดเพราะปลดกระดุมไม่ได้สักทีเพราะความอัดแน่นตรงเป้า
เดรคหัวเราะขำก่อนที่จะจับสะโพกของเบลลาทริซให้นั่งทับมันเสียอย่างนั้นเลย
“ปลดไม่ได้ก็ไม่ต้องปลด”
“ไม่เอา
ข้าเปลือยอยู่คนเดียวเลยเห็นไหม”
“งั้นเดียวข้าถอดเองก็ได้”
เดรคว่าก่อนที่จะปลดกางเกงตนเองออกอย่างง่ายดาย
ทันทีที่ท่อนร่างของเดรคเปลือยล่อนจ้อน
เบลลาทริซก็เข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงปลดมันออกมายาก เมื่อมังกรตัวจริงของเดรคมันดูเหมือนจะใหญ่ขึ้นมาอีกแล้ว
“ใหญ่ขึ้นหรือเปล่าเนี่ย”
เบลลาทริซถามพลางยื่นมือเข้าไปจับท่อนมังกรที่แข็งปึ๋งของเดรค
มันกระตุกสู้มือเรียวเล็กน้อย
เบลลาทริซกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อกจนเดรคส่งเสียงหัวเราะหึในลำคอ
“หึ
เพราะเจ้าอีกนั่นละ ทำไม? กลัวหรือไง?”เดรคว่าพลางจับมือซ้อนมือของเบลลาทริซให้รูดรั้งมังกรของตนเองไปด้วยขณะที่พูด
เบลลาทริซก็รูดมันขึ้นลงอย่างรู้งานเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เดรคกินเขา
“ใครกลัวล่ะ” เชิดหน้าว่าก่อนที่จะเร่งมือรัวจนเจ้ามังกรในมือกระตุกใหญ่เพื่อเป็นการแสดงอำนาจว่าเบลลาทริซคนนี้อยู่เหนือกว่าเจ้าเดรคอีกนะ!
“อยากกินไหม
ข้าให้โอกาสเจ้ากินมันก่อน” เดรคช้อนปลายคางมนของผู้เป็นเจ้าของให้ขึ้นมาสบตา
เบลลาทริซสบตากับเดรคก่อนที่จะเหลือบมองเจ้ามังกรตัวใหญ่ที่อยู่ในมือ
ร่างเล็กกลืนน้ำลายก่อนที่จะดันมือเดรคออกแล้วก้มลงไปที่หว่างขาของผู้พิทักษ์
เดรคหัวเราะในลำคออีกครั้งกับคำตอบของเบลลาทริซที่ใช้การกระทำเป็นการตอบแทน
เรียวลิ้นแลบเลียที่ส่วนหัวของเจ้ามังกรตัวใหญ่
ไม่รู้ว่าเขาจะกินมันจนหมดได้ไหม แต่เบลลาทริซจะพยายามกินให้หมด
เพราะไม่งั้นก็เสียเปรียบเดรคแย่เลยนะสิ
ขณะที่ลิ้นกำลังเลียส่วนหัวมือเรียวก็สาวท่อนเอ็นมังกรอีกรอบจากที่ค้างไว้
สาวเจ้ามังกรตัวใหญ่สักพักเบลลาทริซก็เริ่มกินมัน
ปากจิ้มลิ้มนำมังกรตัวเขื่องเข้าปากทันทีที่ฟันขาวครูดกับส่วนหนังของมังกร
เดรคก็ซี๊ดปากออกมาด้วยความเสียวสะท้าน ไหนจะเสียงดูดและรูดจากริมฝีปากที่แสนน่าจะขยี้ของเบลลาทริซอีก
มันทำให้เจ้ามังกรหน้าตายอดใจไม่ไหวที่จะจับศีรษะทุยของเบลลาทริซไว้แน่น ก่อนที่จะเป็นฝ่ายกระแทกมังกรของตนเองลงไปในลำคอของเบลลาทริซแทน
“อ่า...ห์
เบลล์” ให้เบลลาทริซกลืนกินเขาให้มากที่สุด
ให้เบลลาทริซจดจำรสชาติของเขาจนถึงก้นบึงของความรู้สึก
“อื้อ!”
เสียงคำรามในลำคอของเดรคดังขึ้นเป็นระยะด้วยความพอใจในริมฝีปากและคอของผู้เป็นเจ้าของ
เบลลาทริซจิกเล็บเข้ากับหน้าขาของเดรคก่อนที่น้ำเชื้อมังกรอุ่นๆจะพุ่งเข้าในลำคอระลอกแรก
“ฮ.. อา..ห์” เดรคถอนมังกรยักษ์ออกมาจากคอของเบลลาทริซ
ขณะเดียวกันเจ้าชายน้อยก็แลบลิ้นโชว์ผู้พิทักษ์ว่าตนเองนั้นกลืนน้ำเชื้อของเดรคลงไปหมดแล้ว
เดรคยิ้มอย่างเอ็นดูก่อนที่จะอุ้มร่างจ้อยที่นั่งคุกเข่าอยู่ที่หว่างขาเขาให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนร่างกายของเขาอีกรอบ
“ข้ากินเจ้าหมดแล้ว”
“เก่งมากเด็กดี
ต่อไปตาข้านะ”
“อ..อื้อ” สิ้นคำเบลลาทริซ สิ่งแรกที่เดรคกินก็คือยอดอกงามๆของผู้เป็นเจ้าของ
สีแดงปลั่งราวกับผลไม้ที่กำลังสุกงอมได้ที่
ช่างเย้ายวนมังกรอย่างเดรคให้หื่นกระหายและกระสันที่จะเข้าไปโลมเลียจนได้ยินเสียงครวญครางของเจ้าชายน้อยที่ตอนนี้ร่างจ้อยไร้เรี่ยวแรงไปหมดราวกับโดนเดรคสูบแรงไปหมดแล้ว
“อ๊า....ห์
เดร....ค”
“อืม.ม..
หวานจังเบลล์” ใบหน้าหล่อเหลาซุกที่หน้าอกของเบลลาทริซอย่างหลงใหล
เนื้อของเบลลาทริซช่างนุ่มนวล ความนุ่มเล็กๆจากเนินหน้าอกทำให้เดรคบีบคลำอย่างมัวมัน
ลิ้นร้อนแลบเลียวันรอบฐานสีแดงสดก่อนที่จะใช้ปากร้อนครอบมันแล้วดูดดึงจนเบลลาทริซต้องแอ่นอกตามแรงเสียวของเดรค
คำว่ากินของเดรคกับเบลลาทริซนั้นยังห่างกันมากโข
“ฮ่..ฮะ..เดรค
ข้าเสียว..อึ..ก”
“เบลล์ของข้า..”
ผละจากหน้าอกนุ่มนิ่มเล็กๆน่ารักของเบลลาทริซ
ทิ้งไว้แต่รอยฟันและรอยแดงจากการดูดกินของเดรค
มือใหญ่จับผู้เป็นเจ้าของให้นอนลงบนเตียง
ก่อนที่จะยกสะโพกของเบลลาทริซขึ้นลอยเหนือเตียงในขณะที่ศีรษะยังคงอยู่บนหมอน
“จะกินจริงๆแล้วนะเบลล์”
เดรคบอกก่อนที่จะใช้ปากครอบท่อนเอ็นน่ารักของเบลลาทริซคำเดียวหมดปาก
“อ๊า!!! ฮึ..ก.. อั่..ก“ร่างเล็กของเจ้าชายน้อยดิ้นพล่านเมื่อปากร้อนๆของเดรคดูดกลืนท่อนเอ็นของตนเองจนเบลลาทริซกลัวว่ามันจะหลุดออกจากตัวแล้วถ้าเดรคยังคงดูดอย่างนี้อยู่เรื่อยๆ
มือเรียวจิกผ้านวมสีการ์เน็ตแน่นจนแทบจะขาดกับความเสียวแทบขาดใจ
เบลลาทริซรู้สึกเหมือนกำลังโบยบินด้วยความเร็วสูง
และชนเข้ากับหน้าผาแห่งความต้องการก่อนที่จะตกลงมาสู่ทะเลสาบ
ลอนคลื่นของความเปรมปรีกัดกินร่างกายน้อยจนร่างสั่นเทิ้ม
ดวงตาคมเหลือบมองใบหน้าที่แดงซ่านน้ำหูน้ำตาไหลกับความเสียวของเบลลาทริซก็ยิ่งต้องการเพิ่มไปอีก
นิ้วใหญ่แทรกเข้าไปในช่องทางสีชมพูที่กำลังสั่นตุ๊บๆด้วยความต้องการ
เพียงแค่นิ้วเดียวเบลลาทริซก็ตอดรัดเขาจนแทบขยับไม่ได้
เดรคจึงทำการดูดกลืนท่อนเอ็นของเบลลาทริซเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจและใส่นิ้วเพิ่มเป็นสามนิ้ว
กระแทกกระทั้นรูร้อนที่กำลังตอดสู้กับสิ่งแปลกปลอมของร่างกายอย่างนิ้วของเดรค
เขาเหลือบตาดูผู้เป็นเจ้าของอีกครั้ง
เบลลาทริซกำลังใช้สายตาหยาดเยิ้มมองมาที่เดรคก่อนที่จะมองไปที่อื่นอย่างเลื่อนลอย
ไหนจะท่อนเอ็นน้อยๆในปากที่กระตุกรัวอีก
แค่นี้ก็รู้แล้วว่าอีกไม่นานเบลลาทริซก็จะเสร็จสมแล้ว
เดรคจึงเร่งมืออีกครั้งในช่องทางข้างหลัง
ริมฝีปากร้อนก็ดูดกลืนตัวตนของเบลลาทริซอีกรอบด้วยความเนิบนาบแต่ทว่ารุนแรงกว่าเดิม
ร่างกายน้อยของผู้เป็นเจ้าของสั่นครืออย่างหนัก
ปลายเท้าบิดเกร็ง ใบหน้าหวานเหยเกบิดเบี้ยวแต่ทว่าช่างงดงาม
เดรคก้มลงไปบดจูบด้วยแรงอารมณ์อีกครั้ง
แทรกเรียวลิ้มเข้าตวัดกินความหอมหวานของเบลลาทริซ ก่อนที่เจ้าชายน้อยจะกระตุกและปล่อยน้ำนมของตนเองให้แก่เดรคที่กำลังรอกินอยู่
“อ๊าห์!!!!! ฮ่.. แฮ่ก..”
“หวาน..”
เดรคชักมือออกจากช่องทางร้อนก่อนที่จะใช้ลิ้นเลียน้ำที่ไหลออกมาจากช่องนั้นจนเกลี้ยง
มือใหญ่ค่อยๆวางเบลลาทริซลงบนเตียงอย่างเบามือ เสียงหอบหายใจดังลั่นห้องพอๆกับเสียงกระพือปีกของความสุขสม
เบลลาทริซไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าปีกจากไอเวทย์ของตนเองออกมาเมื่อไร
แต่ทุกครั้งที่เดรคทำอย่างนี้ก็เพื่อให้ปีกที่เกิดจากกลุ่มก้อนพลังเวทย์มารวมตัวกันอยู่ที่แผ่นหลังเนียน
เพื่อที่จะกิน และอาหารจารหลักที่ว่าก็คือปีกเวทย์ของเบลลาทริซนั่นเอง
อาหารจานรองนั้นเป็นอาหารที่จะทำให้ปีกเวทย์ของเบลลาทริซโผล่ออกมาเพื่อให้เป็นอาหารแก่ผู้พิทักษ์ของตนเอง
“ข้าขอกินปีกนี้นะ
เด็กดี”
“เอาไปเลยเจ้าบ้า”
เบลลาทริซที่ยังหอบแฮ่กไม่หายก็ถูกเดรคจับนอนคว่ำ ก่อนที่เจ้ามังกรหน้าตายจะนอนทับร่างของผู้เป็นเจ้าของ
เดรคจับปีกก้อนพลังเวทย์แสงสีขาวนวลเข้าปาก
เสียงครางรับรสชาติของเบลลาทริซดังอยู่ข้างหูร่างเล็ก
ขณะที่เจ้ามังกรของเดรคก็ถูไถที่ร่องก้นของเบลลาทริซไม่ห่าง สักพักเจ้ามังกรก็เขมือบปีกเวทย์ของเบลลาทริซจนหมด
แล้วนอนซบกับแผ่นหลังเล็กๆของผู้เป็นเจ้าของ
เดรคพรมจูบทั่วแผ่นหลังเอาใจคนให้อาหาร
“อร่อย..” ว่าอย่างออดอ้อนพลางสอดมือเข้าไปที่พุงนิ่มๆของเบลลาทริซเพื่อหยอกล้อ
มือใหญ่จับต้นขาเบลลาทริซก่อนที่จะอ้ามันแล้วซุกหน้าของตนเองที่ช่องร้อนของผู้เป็นเจ้าของอีกครั้ง
ลิ้นร้อนตวัดเลียคราบน้ำนมที่แสนหวานอีกรอบ ก่อนที่จะเลียทำความสะอาดเบลลาทริซน้อยที่นอนสงบอยู่
คลิ๊กเพื่อกลับไปที่หน้าบทความ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น